συμπωρώ

-όω, Α

1. συνενώνω με πώρωση

2. παθ. συμπωροῡμαι, -όομαι

(για νεφρά) γίνομαι συμπαγής με την πώρωση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + πωρῶ (< πῶρος)].